Ocalić od zapomnienia

W związku ze 120-stą rocznicą powstania Liceum Ogólnokształcącego im. B. Prusa rozpoczęliśmy realizację projektu pt. „Ocalić od zapomnienia”. Pomysłodawcą tego przedsięwzięcia jest p. Sylwia Malinowska. Pierwszym krokiem było spotkanie z emerytowanymi nauczycielami naszej szkoły. Odbyło się ono 25 września. Chcieliśmy zapytać szacowne grono pedagogiczne o dawny sposób funkcjonowania szkoły, profile klas, uroczystości szkolne, ale oprócz tego dowiedzieliśmy się wiele więcej. Z zachwytem i zaciekawieniem słuchaliśmy, jak zmieniała się szkoła, jak rozpoczęła się przygoda z zawodem nauczyciela, jak wyglądał ich warsztat i warunki pracy. Poniżej wrażenia kilku uczniów:

   

📚Podczas spotkania miałem przyjemność podjąć rozmowę z czterema profesorami. Nasze rozmowy już po krótkiej chwili stawały się bardzo spontaniczne i szczere. Mimo znacznej różnicy wieku, udało nam się znaleźć wspólny język. Nie zabrakło tematów dotyczących młodości, która niekiedy sięgała lat wojennych. Nie pominęliśmy spraw dotyczących zmian, jakie dokonały się w programie i sposobie nauczania. Takt i kultura osobista dawnych pedagogów zrobiły na mnie duże wrażenie. Muszę przyznać, że zazdroszczę osobom, które miały przyjemność być ich wychowankami. Nauczyciele wielokrotnie podkreślali, że zawsze w parze z przekazaną wiedzą musi iść wychowanie i kształtowanie charakteru młodego pokolenia.

   

📚Udało mi się porozmawiać z emerytowaną nauczycielką, która uczyła moją obecną nauczycielkę języka rosyjskiego! Nawet sobie nie wyobrażałam, jak niesamowite historie usłyszę – na przykład prowadzenie lekcji w ponad czterdziestoosobowej grupie, lekcje w hałasie, ponieważ w-f odbywał się na korytarzach, gdyż nie było sali gimnastycznej! Uświadomiłam sobie, że obecnie w erze internetu mamy o wiele więcej możliwości, łatwo nam znaleźć jakąkolwiek informację. Kiedyś takim źródłem były podręczniki, bardziej szczegółowych informacji szukało się w bibliotekach, w notatkach ze studiów. Atmosfera panująca na spotkaniu sprzyjała rozmowie. Przy herbacie i kawie każdy rozmawiał z każdym w spokojny i miły sposób, jak gdyby u siebie w domu.

   

📚Nawet na emeryturze nauczyciele nie wyglądają na swój wiek, śmieją się, że wysysają z nas młodość. Widziałam ciepłe, serdeczne twarze chcące chłonąć nasze słowa, uśmiechy. Byłam pod wrażeniem jasności umysłu, dobrej kondycji i szerokiego światopoglądu. Fantastycznie było posłuchać nie tylko o funkcjonowaniu szkoły w PRL-u, ale również historii Skierniewic z okresu II wojny światowej.

   

Skip to content